Nikt nie spodziewał się, że gość zamku może okazać się tak przebiegłym człowiekiem pozbawionym honoru krwiopijcą . Plan Rotygiera był prosty kupił sobie za dziesiątą część wartości skarbca Liwskiego, wojska księcia Litewskiego Witenesa, który to w roku 1294 najechał Mazowsze. Sam Witenes nie pałał miłością do Polski, więc i złoto obiecane przez Rotygiera nie było najbardziej kuszące w tej wyprawie, a raczej chęć plądrowania i dokonania gwałtów i mordów na mieszkańcach ziemi Liwskiej.

Po tych słowach spisanych przez samego Wielkiego Mistrza Bractwa Rycerskiego Ziemi Mazowieckiej i Podlaskiej Sebastiana Gajowniczka z łatwością przeniosłem się w XIV wiek. 

Udałem się drogą, która prowadziła mnie wprost do zamku. Przed wejściem...

... napotkałem dziewkę wyglądającą na "babinę" - zapewne zagubioną w odmętach życia - przypomnę w Liwie zdziesiątkowanym przez zarazę. Tu nawet krzyż choleryczny nie był w stanie stawić oporu zarazie - napotkałem dużo pustych chałup i posępne, zasmucone twarze wielu.

Dziewka robiła dziwne miny...

... powtarzała niezrozumiale słowa Wita..es, Witan.es...

 

Na podzamczu

 

... panowała sielanka - inny świat - mogłem tu na chwile odetchnąć. Zauważyć można było, że wielu nie wyczuwało nadchodzącego kolejnego nieszczęścia i wiedli spokojny żywot zajmując się rzemiosłem i handlem. Tego dnia odbywał się nawet pokaz strojów...

... niektóre w całości własnoręcznie uszyte przez dziewki. Po drugiej stronie przy zamku cisza i spokój, dźwięk gry na pile uspokajał i relaksował.

 

Rycerstwo prowadziło rozmowy podczas przerwy w ćwiczeniach z obrony Zamku.

 

A com więcej widział i com wiecej słyszał dalej opowiadam:

Wrogiem, który nastąpił na ziemię liwską okazał się Książe Litewski Witanes nieprzyjaźnie nastawiony od wielu lat do Polski. Już wcześniej najechał skutecznie Kujawy a później Mazowsze teraz za namową Rotygiera zapragną splądrować ziemię Liwską. |*