Sokołów Podlaski - z tamtych lat. Michał Kurc AFRP

AI - "Tajemniczy dwór" przy ul. Węgrowskiej 2 w Sokołowie Podlaskim, znany jako "Biały Dom", ma swoją intrygującą historię.

Był to dwór wybudowany prawdopodobnie pod koniec XIX wieku. Miał otynkowane ściany, był kryty gontem. Otaczały go kasztanowce od strony zachodniej, krzewy kaliny od południowej oraz świerki i jesiony od wschodniej. Na strychu znajdowały się pomieszczenia dla służby. Jeszcze w latach 70. XX wieku można było dostrzec w nim piękny piec kaflowy, dębową szafę, lustro i inne elementy wyposażenia.

Po II wojnie światowej dwór był zasiedlany przez pięć rodzin i służył im przez wiele lat. Co ciekawe, długo nie miał jasnego właściciela – nie przyznawały się do niego ani Państwowe Gospodarstwo Rolne, ani Cukrownia, ani Urząd Miasta, co dodawało miejscu tajemniczości.

Niestety, ten historyczny budynek nie istnieje już dzisiaj. W 2012 roku dwór został rozebrany, a na jego miejscu postawiono warsztaty mechaniki pojazdowej. Jest to przykład utraconego dziedzictwa architektonicznego Sokołowa Podlaskiego.

Historia tego dworu jest częścią większej opowieści o Sokołowie Podlaskim, który na przestrzeni wieków był świadkiem wielu zmian i utrat.

Tajemniczy dwór

przy ul. Węgrowskiej 2 - był nazywany "Białym Domem"

Nie wiem kto go wybudował i kto w nim mieszkał do czasu II wojny światowej. Po wojnie pełnił funkcję domu wielorodzinnego. W latach 50-tych zamieszkały w nim między innymi rodziny spokrewnione Jeżewskich - Marianna i Henryk z dziećmi: Basią, Henią i Leszkiem i Kowalskich - Zofią - z pierwszego małżeństwa Kosiorek z domu Skórzewska i Józef z dziećmi: Basią i Tereską.

Latem, dwór zwany potocznie "Białym Domem", tonął w zieleni drzew i krzewów. Ganek - od zawsze, był porośnięty dzikim winem.

... Przed dworem w latach sześćdziesiątych na klombach rosła kalina. Po usunięciu kaliny klomby zamieniono w dwa małe ogródki przydomowe. Zdjęcie wykonałem w 1972 r.

Po dwóch latach od wykonania tego zdjęcia

W 1974 roku

... moje 25 urodziny (25 maja) obchodziłem w Budapeszcie i w tym samym roku 14 września zapoznałem piękną dziewczynę z białego dworu, która jest moją Ukochaną Żoną (od 30 sierpnia 1975).

Henryka Kurc (Jeżewska) "Enia"

Enia. Fot. Michał Kurc

Rękopis...

piszemy Księgę Życia

każdy z nas

tę jedyną

niepowtarzalną

do końca...

kto będzie ją czytał

kto będzie wspominał

jak długo?

- ile jest w nas dobroci?

/mk 2012/

Powroty do korzeni, do wspomnień

... są zawsze pełnie ciekawostek i niespodzianek i tak jest w tym przypadku.

Znana z opowiadań Barbara Redzisz Hammerstein

i zapamiętana z filmów i teatru Teresa Iżewska.

Np. co ich łączyło z Henryką Kurc (Jeżewską)?

Co ich łączyło z rodziną Jeżewskich i Kowalskich z dworku przy Węgrowskiej 2 w Sokołowie Podlaskim?

Teresa Iżewska "Stokrotka"

... Ur. 8 kwietnia 1933 w Warszawie, zm. 26 sierpnia 1982.

Była córką jednego z braci Jeżewskich zamieszkałych w Warszawie Stanisława Jeżewskiego, który zmuszony był zmienić nazwisko na Iżewski i wyjechać na jakiś czas do Ameryki. Powrócił. Brat Stanisława Franciszek był dziadkiem mojej żony. (Obaj bracia pochowani są na Cmentarzu Bródnowskim. Stanisław Jeżewski zm. 30 lipca 1943 r.).

W 2012 mija 30 lat od śmierci Teresy Iżewskiej, słynnej łączniczki Stokrotki z "Kanału" Andrzeja Wajdy. Dzięki tej roli stała się nie tylko gwiazdą, ale ulubienicą całego narodu.

Zapamiętana słynna scena, kiedy Stokrotka z ciężko rannym Korabem docierają kanałami do Wisły i giną z wyczerpania pod kratą, którą został zamknięty wylot kolektora od strony rzeki. (Kadr kolorowanyL Michał Kurc).

Teresa Iżewska w 1957 r. ukończyła Wydział aktorski w warszawskiej Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej. Zadebiutowała w filmie Andrzeja Wajdy "Kanał" (1957). Za rolę Stokrotki otrzymała nominację do nagrody BAFTY za najlepszy debiut filmowy.
W latach 1958-63 występowała w Teatrze Dramatycznym we Wrocławiu, a następnie w latach 1963-64 w Teatrze Ludowym w Krakowie. Od roku 1964 związana z gdańskim Teatrem Wybrzeże.

Filmografia:

Kanał (1957) jako Stokrotka
Rancho Texas (1958) jako Walentyna
Baza ludzi umarłych (1958) jako Wanda
Nafta (1961) jako Baśka
Spotkanie w Bajce (1962) jako śpiewaczka Ewa
Rozwodów nie będzie (1963) jako właścicielka biura matrymonialnego
Kryptonim Nektar (1963) jako Zakonnica kupująca "Film" w kiosku (niewymieniona w czołówce)
Mansarda (1963) jako Izabella
Znaki na drodze (niewymieniony w czołówce, 1969)
Podróż za jeden uśmiech (1972) jako "Benia" Fąferska, matka "Dudusia" (niewymieniona w czołówce)
Odwet (1982) jako Uczestniczka zjazdu.

__________________

Żródło: http://www.filmweb.pl/person/Teresa%20Iżewska-8571#picture-1

Na zdjęciu:
Hunko Henryk - aktor, Iżewska Teresa - aktorka, Netto Irena (w tle) - aktorka, Gołas Wiesław - aktor, Kozień Zdzisław - aktor.

O zdjęciu:
Reżyseria: Berestowski Wadim
Rok: 1958
Kraj: Polska
Prawa: Studio Filmowe "Kadr"
Autor: Stawicki Jerzy
Rodzaj zdjęcia: do filmu

Inne zdjęcia:

"Stokrotka"

była blisko

a tak daleko...

/mk/

Wspomnienia - 2018

Barbara Redzisz Hammerstein "Basia"

W 1947 roku udała się z rodzicami i siostrą Janiną w nieznane... - mając 9 lat.

Jej mama Józefa Redzisz z domu Skórzewska (1904-1961) mocno przeżyła rozstanie ze swoją mamą ... Skórzewską z d. Jeżewska, pozostawiając ją z najmłodszą siostrą Zofią, była jeszcze jedna siostra Stefka, która mieszkała poza Sokołowem - prawdopodobnie we Wrocławiu.

Mama Józefy Redzisz (wiem z opowiadań rodzinnych od Danusi) była siostrą Stanisława i Franciszka Jeżewskich. Franciszek Jeżewski był dziadkiem moje żony Henryki Kurc - z domu Jeżewska.

Zofia Kowalska siostra Józefy Redzisz z d. Skórzewska (z pierwszego małżeństwa Kosiorek), mieszkała przez pewien czas w dworku przy ul. Węgrowskiej 2, z córkami Basią i Tereską Kowalskimi.

W 1969 r. jej córka Barbara Redzisz Hammerstein z synem Andy (13 lat) odwiedziła Polskę w poszukiwaniu rodziny.

"All I know is that my father's family is in Warsaw and my mother's family is in Sokolow - Podlaski. His name was Redzisz, and my mother's maiden name was Skozewska and I'll find them." - napisała w książce: In Search of Lost Roots.

"Wiem, że mojego ojca rodzina jest w Warszawie, a rodzina mojej matki jest w Sokołowie Podlaskim. Nazwisko Redzisz jest mojej matki, jej nazwisko panieńskie było Skórzewska i będę szukać, znajdę rodzinę." - napisała w książce: In Search of Lost Roots.

Fot. Autor nieznany.

Barbara Redzisz Hammerstein - pierwsza żona Jamesa Hammerstein, syna najbardziej wpływowego tekściarza i librecisty amerykańskiego kina Oscara Hammerstein II. Aktorka musicalowa występującą przez 20 lat na scenach Broadway. Teraz nie chce zabrać do grobu swojego Rękopisu, pisze książki, wspomina: Cinderella, After the Ball or Just Keep Going, (...) In Search of Lost Roots - tą książką zabiera czytelnika w podróż do jej rodzinnego kraju. Ta podróż okazała się "drogą" do ponownych rozważań i odpowiedzi sobie na wiele pytań dotyczących swoich rodziców, krewnych i korzeni utraconych.

Barbara Redzisz Hammerstein jest Ciocią Henryki Kurc (z domu Jeżewska)